Jelle woont in Dilsen-Stokkem en kent Keolis via zijn stiefvader Dré. “Hij werkte een vijftal jaar voor Keolis, ook Lijnbuschauffeur in Maaseik. Helaas moest hij stoppen omwille van gezondheidsproblemen. Ikzelf heb bussen gepoetst toen ik 16 was, dat heb ik een drietal jaren gedaan als vakantiejob. Het was goed betaald, maar zwaar werk.”
Jelle had een moeilijke jeugd. “Toen ik drie jaar was, kreeg ik tuberculose (tbc),” vertelt hij openhartig. “Die sloeg over op mijn hersenen, waardoor ik een beperking gekregen heb. Tot mijn 10 jaar heb ik alles van nul moeten leren: leren lopen, wandelen, … Dokters voorspelden dat ik als een kamerplant zou leven, maar gelukkig is het anders gelopen. Vandaag ben ik een normale gast, maar ik leer traag en heb extra begeleiding nodig.”
Via Keolis naar IUVENIS-project
Als tiener deed hij enkele zware jobs, maar besloot hij om voor zijn rijbewijs D te gaan. “Ik ben heel graag op de baan. Met m’n wagen maak ik erg veel kilometers, op een jaar tijd stond er meer dan 70.000 kilometer op de teller. Daar moest ik op professioneel vlak iets mee doen.”
Nadat hij zelf naar Keolis toestapte om te horen wat de mogelijkheden waren, verwees HR-verantwoordelijke Farough hem door naar het IUVENIS-project. Met IUVENIS wil het Sociaal Fonds jongeren uit risicogroepen begeleiden naar een duurzame tewerkstelling in onze sector. Zo wil het Fonds het aandeel jongeren verhogen en tegelijkertijd werken aan versterking van de instroom om de toenemende vergrijzing in de sector opvangen.
Jongeren tot 26 jaar met een rijbewijs D kunnen in aanmerking komen voor het project. “Het grootste voordeel is dat het traject kosteloos is, je veel kansen krijgt en erg goed begeleid wordt,” legt Jelle uit. “Gezien mijn leerprobleem was vooral de theorie erg moeilijk voor mij. Ik heb talloze keren geprobeerd om te slagen en uiteindelijk is dat gelukt. Alleen heeft het mij veel meer tijd en moeite gekost, ik heb hiervoor een jaar geknokt. Maar het resultaat telt!”
Steun van collega’s en stiefvader
Sinds september 2024 is Jelle chauffeur bij Keolis. “Ik ben trots waar ik sta nu,” zegt hij fier. “Als je echt iets wilt, dan kan je dat. Maar dan moet je er wel veel moeite insteken.”
Wat hij het leukst vindt aan de job? “Alle ritten vind ik erg leuk, zolang ik kan rijden ben ik blij. Ook met de passagiers omgaan, daar haal ik veel voldoening uit. Ziek of niet, ik kom werken, dat is een eerbetoon en respect naar de job van buschauffeur. En om te laten zien dat niemand mij klein krijgt. Ik ben blij dat ik buschauffeur mag zijn, want ik heb hiervoor hard gewerkt.”
Tot slot vindt hij veel steun bij collega’s. “En bij mijn stiefvader. Ik heb heel fijne collega’s, ik ken ze door en door. In de toekomst wil ik blijven groeien, doorgroeien in het bedrijf en een eigen huis kopen.”
“Alle ritten vind ik erg leuk, zolang ik kan rijden ben ik blij. Ook met de passagiers omgaan, daar haal ik veel voldoening uit. Ziek of niet, ik kom werken, dat is een eerbetoon en respect naar de job van buschauffeur. En om te laten zien dat niemand mij klein krijgt. Ik ben blij dat ik buschauffeur mag zijn, want ik heb hiervoor hard gewerkt.”
Lees meer over Keolis.
Wat er zoal gebeurt bij Keolis ontdek je hier.
